Za ubistvo žene u posljednjih godinu dana sve češće se koristi pojam femicid, što su rezultati aktivnosti nevladinog sektora u nastojanju da se pooštre kazne za muškarce koji žene tretiraju kao manje vrijedne i smatraju se vlasnicima njihovog života. Nerijetko samom činu femicida predhodi dugogodišnje psihičko i fizičko nasilje nad ubijenom ženom koje vrši njen partner ili suprug.
Iako je statistika poražavajuća, umjesto osvještenosti, sudeći po komentarima koji se na vijesti o femicidu nižu ispod svake objave, ne da ne napredujemo, nego srljamo u propast.
Žena kao vječiti krivac
Zabrinjavajuće je što se veliki broj komentatora na društvenim mrežama (među kojima i veliki broj žena) ne osuđuje ubistvo žene, već čin femicida opravdava uz komentare tipa: Nije džaba!
Osim toga često se može pročitati i da su „žene pustile jezik“ pa nije ni čudo šta jadnim muškarcima padne mrak na oči, kao i u slučaju kada su i djeca žrtve očeva ubica: „Hajd što ubi ženu, ali što djecu?!“, a žena žrtva je onda kriva jer je ona takva „preljubnica“ ili „jezičara“ navela njega, čestitog i poštenog, mirnog i povučenog (komšiluk priča) da ubije i nju i nevinu djecu.
Opravdavanje ubistava podstiče nova!
Koliko god se nevjerovatnim činilo da ne treba navoditi razloge zbog kojih se čin ubistva žene može opravdati, gore navedeno govori nam suprotno.
Dakle, ubistvo je krivično djelo i nikakva situacija ili okolnost ne može ga opravdati. U svakoj civilizovanoj društvenoj zajednici, zakoni postavljaju jasne granice kada je reč o životu i ljudskoj sigurnosti, a ubistvo je nedvosmisleno prekoračenje tih granica.
Takođe, opravdavanje ubistva zbog preljube temelji se na arhaičnom, patrijarhalnom shvatanju žena kao vlasništva muškarca. Ovaj pogled dehumanizuje žene, smanjujući ih na objekte čiji je jedini “vrijedan” cilj da budu poslušne muževima. Ovakav stav je potpuno neprihvatljiv u savremenom društvu koje teži jednakosti i poštovanju svih ljudskih prava.
Takođe, ovakvo opravdavanje ubistva stvara opasnu klimu koja normalizuje nasilje nad ženama. Kada se ubistvo opravdava na bilo koji način, to može poslati signal da je nasilje prihvatljivo rješenje za rješavanje konflikata ili nezadovoljstva, što može imati katastrofalne posledice po društvo u cjelini.
Umjesto opravdavanja ubistva, trebamo se fokusirati na izgradnju društva koje pruža podršku i zaštitu ženama, koje osuđuje nasilje u svim oblicima i koje radi na promociji zdravih i poštovanjem ispunjenih međuljudskih odnosa. To zahtijeva edukaciju, promociju jednakosti spolova i jačanje zakonskih i institucionalnih mehanizama zaštite žrtava nasilja.
